3 Ocak 2014 Cuma

Fan olduk ama adam olamadık be canım~~



Hep başıma gelen musibetlerden, karman çorman olan ruh halimden bahsedip durdum ama insan çoğu zamanını Yeppudaa'da geçirince istese de Kore yapımlarından ya da fanlarından (!) uzak duramıyor. İçinizden geçenleri söylemek istiyorsunuz ama olmuyor da olmuyor ne siz onları ne de onlar sizi anlıyor. Belki bunun yargısına varmak haddime- kimsenin haddine değil ama düşündüklerimizi söylemek en azından doğru bildiğiminzin arkasından gitmek ilkemiz olmalı ya hani bende şu an tam olarak onu yapıyorum. Ayrıca yazacaklarım sadece Kore değil bütün dünya fanlarına dairdir asgdjhasdask

Bir insan neden fan olur? Yapımlarını severiz, sesiniz severiz, duruşunu, mütevaziliğini, gülüşünü, konuşmasını, yanağındaki beni severiz sonra daha çok severiz ve bakmışız ki fan olmuşuz böyle fotolarını indirip kapaklar yapıyoruz. Olmadı bütün dizi filmlerini izleyip, şarkılarını dinliyoruz. Programlarını takip ediyoruz, her hareketini ezberleyip bol bol gülüyoruz, hatta onunla üzülüp ağlıyoruz. Aramızda bir gönül bağı oluşuyor, onunda insan olduğunu bildiğimiz acı çekerken gördüğümüzde üzüldüğümüz, sevindiğini mutlu olduğunu görünce aynı duyguları paylaştığımız için daha da bağlanmaya başlıyoruz.

Bu arada bir şeyi kaçırıyoruz ya  da etrafımızda hep Kore fanları olduğundan kendimizi ortamın süsüne püsüne boğuyoruz ve mantıktan uzaklaşıyoruz. Onlar sadece ekrandalar, onlar sadece kendilerine biçilen rolü oynuyorlar. Onlarında zaafları, kötü huyları var. Ama her ülkede olduğu gibi, ama tabii bu Kore'de daha fazla, kendilerini seyirciye belki kaba tabir ama pazarlamaları gerekiyor. İçlerinde çok doğal olanları var elbet ama onlar bile sürekli gülmek zorunda, robot gibi bir hayat sürmek zorunda. Eminim ki çoğunun isyan ettiği o kadar zaman oluyordur ki, düşünsenize biriyle olan ilişkinizi dahi şirketiniz açıklıyor ve birini sevip, elini tuttuğunuzda size çirkin kelimeler sarf eden fan olduğunu sanan insan bozmalarıyla muhatap kalmak zorunda oluyorsunuz.

Bu durum sadece dünyada yok kendi ülkemizde de fazlasıyla mevcut maalesef. Bazen öyle şeylere tanık oluyorsunuz ki acaba bu sözleri ailesine söyleseydim de böyle tepki verir miydi diye bir düşünüyorsunuz. O kadar çok seviyor ki mesela aktör ya da aktrisi güzel oynamadığını kabullenemiyor ya da başkasının bunları söylemesine tahammül edemiyor. Ya da adamda ses yok, çıkmıyor yahu sesi olmuyor yani sadece görüntü sen ne diye onun sesini savunup ortalıkta bağrınıyorsun. Derdiniz ne? Stor mu çekildi gözlerinize de adamda bir parça bile ilerleme olmadığını kabul etmiyorsunuz. Diyin ki eyvallah oynayamıyor ya da şarkı söyleyemiyor ama seviyorum ben ya bak ne kadar güzel gülüyor. Tamam öyle dense başımla beraber. Ama "Opppaaaağğmmm o benim taam mı, laf söyleyeni parçalarım." gibi yayvan, akla mantığa sığmayan cümleler nedir, ne için söylenir, hangi beyin böyle bir cümlenin kelimelere dökülmesine izin verir. Mutasyona mı uğruyorsunuz, GDO mağduru musunuz yahu?

Hatta kendi fanı olduklarımdan örnek vereyim de daha samimi olsun. Çok uzun zamanlardan beri fangörl değilim aslında tam değilim zaten de neyse. Ama en son Yong Hwa'nın dizisini çevirdiğimi biliyorsunuz tahminen. You Are Beaıtiful ve Heartstrings'te odun gibi oynadığını düşündüğümü rahatça söyleyebilirim asgdafshjdask Marry Him'de biraz daha yontulmuş olsa da hala 40 fırın ekmek yemesi lazım ama sesini beğeniyorum bu yüzden de takip ediyorum. Kalkıp asla onu bir Gong Yoo ya da So Ji'yle asla kıyaslamam hatta ve hatta ödül alırsa da sonuna kadar haksızlık olduğunu söylerim. Gel gelelim Hong Ki'ye kkkk~~ Ölürüm sesine, karakterine ama laf söyleyen söylesin yahu herkes sevmek zorunda değil ki? Peki oyunculuğu? Çocukluğundan beri oyunculuk yapıyor ama çok geniş perspektifli dizilerde oynamadı, kötü diyemem ama çok iyi de diyemem. Çünkü farklı rollerde görmek gerek ki yorum yapabilelim. Şubat'taki dizisini bekliyorum bakalım nasıl chaebol olacak asdgafsdhjas Çevirirken erirsem hiç şaşırmayın :P Ama işte bunu söyleyebilmek mühim olan ya söyleyemeyenler?

Üzülüyorum vallahi, benim vicdanıma ağır geliyor. İnsanların kendilerini bu kadar harap etmeleri, ekranın süslü dünyası için reeldekilere sataşmaları, sonradan belki de gülüp utanacakları şeyleri yapıp söylemeleri benim içimi acıtıyor. Amerika'nın Directioner ve Belieberlarından Kore'de de fazlasıyla mevcut yani, fakir edebiyatı yapıp kendilerini mağdur gösterip herkesler üzerimize geliyor ama biz oppamızın yanındayız diyen çok. Çok şükür efendim kimseyi tapacak ya da başkalarının kalbini kıracak kadar sevmedik, şayet yazdıklarımı onaylıyorsanız.

Dizileri izliyoruz, şarkıları dinliyoruz, sayıyoruz, sövüyoruz ohhh misler gibi fan oluyoruz deliler gibi stalkerlık yapıyoruz ama adam olamıyoruz. Ama gerçek hayatta adam olmak mühim fan olmak değil. Cut!!!






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder